کلام صد ونودو سه

از سخنان امیرالمومنین(علیه السلام) که به هنگام دفن سرور زنان جهان حضرت فاطمه (علیهاسلام) بیان فرمودند:

ای رسول خدا از من ودخترت بر تو سلام باد که در جوار تو آمد ، وبه سرعت به تو ملحق شد. ای رسول خدا ، از دوری دختر برگزیده ات شکیبایی ام کم شد ، وطاقتم از دست رفت ، جز آنکه مرا در فراق عظیم تو ، وسنگینی مصیبتت جای تسلیت است . زیرا من بودم که بادست خود  تورا در آغوش خاک جای دادم ، وسرت بر سینه من بودکه روح پاکت از قفس تن پرید. ما از خداییم وبه خدا باز می گردیم . راستی که امانت باز گردانده شد  . اما غصه من ابدی ست و شبم قرین بیداریست تا زمانی که خداوند برای من جایگاهی را که تو در آن اقامت داری اختیار کند.به زودی دخترت از همدستی امت برای ستم بر او به تو خبر خواهد داد ، در پرسیدن از او اصرار کن ، وخبر اوضاع را از او بخواه ؛ در حالی که بین ما و تو فاصله زیادی نشده وزمانه از یادت خالی نگشته این همه  ستم به ما شد . به هر دو نفر شما سلام باد .سلام وداع کننده نه سلام رنجیده خاطر دلتگ.اگر از کنار مرقدت بروم نه از باب ملالت است، واگر بمانم نه از جهت بد گمانی به آنچه خداوند به صابران وعده داده است.